[Review] Geschreven door Paul S op 2002-10-03 00:04:19
Resident Evil
Openstaande monden en kinnen vol met kwijl. We hebben al veel gezien van Resident Evil en het is mooi, héél mooi. De filmpjes en de plaatjes stralen allemaal een ongelofelijke sfeer uit. Een donkere creepy sfeer. De zombies zijn eng en de karakters erg realistisch. Maar wat heb je aan mooie beelden als het spel voor geen meter speelt? En ik heb hem in handen, de felbegeerde game ‘Resident Evil’ voor de GameCube. Maar het schijfje met een doorsnede van 8cm is niet het eerste schijfje waar de titel ‘Resident Evil’ op prijkt (het spel bestaat overigens uit 2 schijfjes). Er bestaan ook 12cm disks met deze game. Al in 1996 was dit spel te spelen op Sony’s originele PlayStation en Sega’s Saturn. Toen al waren gamers onder de indruk van de ijzingwekkende sfeer en de graphics. Wie nu naar die tijd terug kijkt kan zichzelf wel voor keihard met z’n kop tegen de muur aanrammen. De achtergronden waren kaal en de karakters pixelig. De tijd van de Next-generation consoles heeft veel gamers verwend. Ze verwachten dat iedere nieuwe game er mooier uit ziet dan de vorige en is dit niet het geval, dan kopen ze die game dus ook niet. Als ik ergens afschuw van heb, dan is het wel dit soort gamers. Graphics boven gameplay, dat is iets voor mensen die totaal geen verstand hebben van games: ‘wannabee gamers’ dus. Waarom ik dit vertel? Omdat ik bang ben dat Resident Evil gewoon een oude game in een nieuw en héél mooi jasje is. Niet alleen dat, maar ook dat de gameplay een beetje in elkaar gekneed is. Ik herinner me nog wel de oude code dat je een bazooka met oneindig veel ammo kreeg als je de game binnen 2 uur uitspeelde… niet echt een lange game als dat mogelijk is. Daarnaast zijn mijn korte ervaringen (ik heb in het totaal niet meer dan 30 minuten RE gespeeld, die minuten heb ik bij elkaar gesprokkeld in PSX demo-stand) me niet echt goed bevallen. Op papier zit het wel snor. Enkele nieuwe vijanden, nieuwe omgevingen, de voorwerpen op een andere plaats, nieuwe voorwerpen en een nieuw ‘Nemesis’-achtige toevoeging. Daarnaast zijn er ook nog eens 10 verschillende eindes. Genoeg om de die-hard gamer dagen bezig te houden? Er is maar een manier om daar achter te komen, en dat is spelen. Hoe het met de puzzels gesteld is, en de rest van de gameplay, dat hoor je hieronder. Het enige wat ik niet kan melden is hoe de game zich tegenover de PSX games opstelt, aangezien ik deze nooit in hun geheel heb mogen ervaren. Het verhaal -------------------------------------------- S.T.A.R.S. ONDERZOEK HELICOPTER VERMIST!! Arklay Mountains, Racoon City Een woordvoerder van de politie van Raccoon City heeft gemeld dat een helikopter van de speciale onderzoekseenheid, S.T.A.R.S. Bravo team, vermist wordt. Uit zijn mededeling blijkt dat het team op onderzoek uit was gestuurd in het gebeid rondom Arklay Mountains en het bosgebied Raccoon. Daar zij een aantal mensen verdwenen. Na het laatste contact dat voor zonsopgang plaatsvond, heeft niemand nog iets van het team vernomen. De politie van Raccoon City denkt dat het team in moeilijkheden is geraakt. Nu wordt S.T.A.R.S. Alpha team op onderzoek uitgestuurd om Getuigenverklaringen op te nemen. De laatste tijd hebben er een aantal nogal bizarre moorden plaatsgevonden in de buurt van Raccoon City. Door dit incident zullen de bewoners zich waarschijnlijk nog onveiliger voelen. De speciale eenheid S.T.A.R.S. (Special Tactics and Rescue Service) werd in 1996 door de politie van Raccoon City opgericht. Ze wilden hiermee een vuist maken tegen het terrorisme en andere criminaliteit in de stad. Uit de avondeditie van Raccoon Press, 24 juli 1998 -------------------------------------------- Gameplay Zoals te verwachten is ben jij een van de leden van het Alpha team. Het spel laat je kiezen uit 2 karakters: Chris, een ruige vent met een groot mes, en Jill, een mooie jonge vrouw die nogal misplaatst aanvoelt in de situatie. Je keuze heeft niet alleen betrekking op het uiterlijk van je karakter, maar ook echt op de gameplay. Zo is het spel met Chris moeilijker, omdat je begint met alleen een mes (en een aansteker) en maar 6 vakjes in je inventory. Jill daarentegen heeft meteen de beschikking over een Pistool, maar ze heeft ook 8 vakjes in je inventory. Het kiezen van een karakter heeft dus betrekking op de moeilijkheid, maar het spel zelf biedt bij ieder karakter ook nog eens 2 moeilijkheidsgraden (later zul je ook nog nieuwe speel modes krijgen). Het verschil zit hem in de hoeveelheid health die afneemt als je geraakt wordt, alsmede het aantal zombies dat je tegenkomt in het huis. Zombies? Jazeker, dit zijn de vijanden die je het meest tegen zult komen. Het hele Resident Evil idee draait namelijk om zombies. Het hoe en waarom wordt in het verhaal uitgelegd, maar neem maar van mij aan dat het griezelen wordt. In het begin van het spel loop je niets vermoedend rond, tot je een zombie tegenkomt die rustig je teamlid aan het opeten is. Na een kogel of 5 richting zijn lichaam te hebben geschoten en de zombie neervalt, waan je je weer veilig. Niet dus. Het hele concept is goed, heel goed. Ben je niet grondig in het om zeep helpen van je vijanden, dan komt je dit duur te staan. Neem maar van mij aan dat een aansteker en een kannetje kerosine je nooit zo’n goed gevoel hebben gegeven (don’t try this at home!). Zombies zijn overigens niet de enige vijanden die je tegen komt. Er loopt (en vliegt) nog meer gespuis rond in het huis. Zo zijn er de hunters, erg sterke beesten met vlijmscherpe messen, en enkele uit de kluiten gewassen spinnen. De meeste vijanden zijn overigens niet echt slim, maar dat kun je ook niet verwachten van half-dode-lopende-stukken-rottend-vlees. Het kost ook vaak enige wel gemikte schoten om ze neer te krijgen en zelfs dat is vaak niet genoeg. En aha, hier doemt weer een belangrijk punt op van het Resident Evil concept. Je hebt een pistool, het is dan erg fijn als je ook iets hebt om mee te schieten, want afgezien van (wijlen) Joanna Dark, is er nog nooit een games held(in) geweest die met een leeg pistool veel schade aan kon richten. Je zult dus kogels moeten hebben. en hebben is fijn, maar zoeken is een tweede. Zeker in Resident Evil, waar je meer gouden tanden in iemand z’n mond zult aantreffen dat clips voor je pistool, laat staan voor een van de grotere wapens. En wat voor wapens! Je personage krijgt de beschikking over een arsenaal waar het gemiddelde land in het Midden-Oosten het warm van krijgt. Je zult tijdens de game onder andere een shotgun (zelfs 2!) krijgen, een granaatwerper, een magnum (magnum rules!), een vlammenwerper en een rocketlauncher. Daarnaast beschikken sommige wapens over meerdere soorten munitie, zoals de granaatwerper. Beide karakters hebben ook zogeheten defensive items, die, zoals de naam al doet vermoede, het mogelijk maken om je te verdedigen. Pakt een zombie je namelijk vast in de waan dat hij je nek een lekker stukje dunner kan maken, dan verras jij hem met een stuk glimmend metaal in z’n voorhoofd. Jill heeft ook nog een tasser, waarmee ze het culinaire hoogstandje “Gebakken Zombie” kan klaarmaken en heeft Chris de beschikking over granaten. Wat hij daarmee doet is helemaal in lijn met de rest van de game, maar hij gooit ze niet naar z’n vijanden, hehehe. Ben je gewond, dan zijn er herbs, oftewel kruiden. Er zijn 3 soorten, groene (de je helen), blauwe (die poison opheffen) en rode (die op zichzelf niks doen). Door deze naar eigen inzicht te mengen, krijg je enkele zeer krachtige genees middelen. Daarnaast zijn er nog erg handige First Aid Sprays te vinden, die je in één keer helemaal oplappen. Ben je door je speel tijd heen? Dan is het makkelijk om je game te saven. dit gaat in Resident Evil niet op een gebruikelijke manier. voor saven zijn namelijk 2 dingen nodig. Een ink ribbon en een typewriter, in het Nederlands een inkt lint en typemachine dus. Het probleem met dit systeem is dat er in het hele spel maar 7 of 8 van die machines te vinden zijn. En aangezien het spel erg veel gebruik maakt van (soms frustrerende) back track puzzels, dat inhoud dat je constant heen en weer aan het rennen bent om achtergelaten voorwerpen (die nu nut blijken te hebben) weer te gaan halen, is het feit dat je maar een beperkt aantal linten beschikbaar hebt ook niet zo fijn. In mijn geval bleek het ruim genoeg te zijn, maar voor korte speel sessies is deze game niet geschikt. De puzzels zijn, tja, alles. Intelligent en onnozel, goed en slecht, tijdrovend en kinderspel, variërend in kwaliteit dus. Bereid je maar voor om lang doelloos rond te lopen en hopen dat je iets tegenkomt dat je over het hoofd hebt gezien. De besturing is simpel en achterhaald. Er is geen analoge besturing, wat soms erg handig was geweest, maar daar is nog wel over heen te komen, mocht de standaard instelling niet zo zuigen. Ik gebruik zelf type C in plaats van type A en ik kan je echt aanraden om die besturing ook te gebruiken of in ieder geval te testen. Type C werkt als volgt: Je draait om je as met links en rechts (zowel D-pad als joystick), met neer beneden loop je naar achter. Naar boven drukken heeft geen nut. R laat je ook bewegen. Normale druk is vooruit lopen, volledig in gedrukt zal je karakter vooruit rennen. A is de actie knop en B de cancel en verdedigingsknop. L trekt je wapen en C zorgt ervoor dat je karakter 180 graden draait (erg makkelijk). Misschien vraag je je af of dat lopen met R niet moeilijk is, maar neem maar van mij aan dat besturingstype A helemaal niks is. Graphics Resident Evil is een van de mooiste games die ook ooit gezien heb. De achtergronden zijn enorm mooi en de karakters enorm gedetailleerd. In sommige kamers valt het licht van de bliksem naar binnen, wat een erg mooie schaduwspel oplevert, en overal krioelt het van ongedierte. Maar de echte visuele hoogstandjes komen pas aan het licht als je naar buiten gaat. Het gras zal je bijvoorbeeld verbazen, het lijkt wel echt! Maar wacht pas met het trekken van je oordeel als je het zwembad hebt gezien en vooral als je het leeg laat lopen. Allemachtig wat mooi! De zombies en andere monsters zijn ook al zo mooi. Vooral de bazen. De menselijke karakters hebben erg mooie gezichten en zijn geanimeerd met allerlei kleine details, zoals bewegend haar en schuddende kleding onderdelen (en ja, voor de DOA fans, dát schud ook). kijk je echter verder dan het eerste gezicht, dan merk je ook enkele mindere puntjes op. Zo zijn de realtime objecten op de achtergrond niet anti-aliased, wat betekent dat de omtrek een enkele keer (vooral bij lange afstand schoten) een beetje blokkig aandoet. Ook de schaduwen zijn in sommige situaties een beetje blokkig. Erg jammer is ook dat bloed niet op de muren blijft hangen om er daarna af te druipen. Misschien iets voor RE:Zero? Maar je krijgt wel het mooiste Real-time water wat je ooit gezien hebt, net als enorm mooie vuur effecten. Het mooie is dat de graphics erg sfeer ondersteunend zijn, wat je weer blij maakt als je weer een save kamer betreedt. Geluid Het geluid in de game is ook al goed. Als je op verschillende ondergronden loopt, dan past het geluid zich hier netjes op aan. De zombies gorgelen en grommen ook wat af en het klinkt allemaal even lekker. De meeste geluiden zijn trouwens meteen “de muziek”, want die bestaat vooral uit ambiance geluiden. De muziek die er is, is overigens erg goed. Vaak angstaanjagend en altijd sfeervol. Alleen deed het save kamer muziekje me om een of andere reden denken aan Final Fantasy 7, waarom? Geen idee, maar het is duidelijk dat de muziek ook al erg z’n best doet om de sfeer te versterken en dat lukt! Conclusie Ik heb me erg vermaakt met Resident Evil en het is echt geen game die gemaakt is om snel geld te innen. Er is veel tijd in gestoken en dat is te zien. Ben niet bang dat je de game zomaar uitspeelt, want je bent echt wel even bezig (ook als je het origineel al hebt uitgespeeld, is me gezegd). De sfeer is er een die je niet zomaar zult tegen komen in een andere GameCube games. Hier in Europa is het sowieso de enige game in z’n soort. En ik kan deze game, ondanks enkele vergefelijke minpuntjes, aan iedereen die zich oud genoeg voelt aan raden. Zo, na al dat spanning, bloed en horror ben ik weer toe aan iets luchtigers (Mario Sunshine misschien?) om me daarna op Eternal Darkness te storten. Na dit hele verhaal rest me nog een vraag, waarom hebben ze die “laaddeuren” toch in de game gelaten?
N1 Score: 9.2
+
-
Gekoppelde games
Resident Evil (Nintendo GameCube)