[Review] Geschreven door Erik op 2020-11-12 10:30:00

Remothered: Broken Porcelain - Even geduld a.u.b.

Voor Remothered: Broken Porcelain had ik nog nooit een horrorspel gespeeld. Toch wilde ik wel eens weten hoe zoiets nou was; een spel dat je constant opjaagt, je nooit het gevoel geeft dat je écht veilig bent. Waar je hart van in je keel gaat kloppen. Koppel dit met een licht detective- annex puzzelelement, en wie weet ging ik er nog van genieten ook. Remothered: Broken Porcelain liet me echter van een koude kermis thuiskomen. En dat is niet eens vanwege het genre. In plaats van dat gehoopte opgejaagde gevoel, was ik vooral gefrustreerd in de zes uur dat ik de game speelde. Gefrustreerd liep ik door de hallen van het hotel waar je in verblijft, gefrustreerd keek ik naar de momenten waarop het spel me de stuipen op het lijf probeerde te jagen. Enerzijds komt dit door een zeer ondermaatse technische performance, en anderzijds komt dit door gameplay die in de basis wel interessant is, maar die niet weet te floreren.

De game is een direct vervolg op Remothered: Tormented Fathers. Om er toch een beetje plezier uit te halen, is het belangrijk dat je die gespeeld hebt.

Even geduld a.u.b. Weet je wat doorgaans gebeurt als je nog niet zo bekend bent met een genre? Dan ga je wat vaker dood, terwijl je uitvogelt wat de bedoeling is (zeker als de game in kwestie vanaf het begin al niet echt een helpende hand biedt). Remothered: Broken Porcelain ‘trakteert’ je vervolgens op een laadscherm van een dikke minuut, waarna je het nog eens mag proberen. En het komt meer dan eens voor dat je binnen luttele seconden weer het loodje legt, waardoor je nogmaals naar dat verschrikkelijke laadscherm kan staren. Dit terwijl er absoluut geen reden is voor dergelijk lange wachttijden. Grafisch lijkt het namelijk zo uit het Wii-tijdperk weg te wandelen. Ik overdrijf niet eens: de eerste momenten van de game dacht ik nog dat de makers er een soort filter overheen hadden gedaan, zoals je wel vaker ziet als men iets van vroeger probeert te emuleren. Het spel is pixelig, ontzettend wazig en als klap op de vuurpijl ook nog eens vrij buggy. Het contrast met het menuscherm, dat een haast fotorealistisch bewegend portret van de hoofdpersoon toont, is immens. Nu is Remothered niet door een Triple A-studio ontwikkeld (en was er bijvoorbeeld geen geld om de briljante dames en heren van de Doom-overzetting in te huren), maar dit doet geen recht aan de Nintendo Switch. Het lastige aan bovenstaande twee minpunten is dat het houden van dat constante gevoel van spanning ontzettend lastig is. Na een minuut naar een laadscherm staren, is je schrikreactie al lang weer weggeëbd. Al komt het ook vaak voor dat een drop in de framerate zo’n moment suprême niet eens sterk weet neer te zetten.

Op een gegeven moment ging ik twee keer achter elkaar dood bij hetzelfde stuk, maar zat ik door een glitch toch ineens in de volgende scene.

Motten besturen De gameplay zelf weet dit helaas niet goed te maken, vooral omdat het je bijna nooit goed uitlegt wat nou precies de bedoeling is. Een hele tijd vroeg ik me af waarom ik nou niets nuttigs vond om de bezeten dame die me op mijn hielen zat te verslaan, maar dit is het punt van het spel; flesjes, kopjes en hier en daar een broodmes zijn jouw enige manieren van verdediging. Je doel is om ongezien voorbij alles te lopen, en zo al puzzelend de elektriciteit te repareren, waardoor je een kluis kunt ontgrendelen, met een telefoon die eng dicht bij die bezeten dame staat. Dat de game je op een gegeven moment toch letterlijk vraagt om haar te verslaan, doet voor mij af van de toon die het wil zetten. Jouw hoofdpersonage is ook gezegend met een speciale vaardigheid: het op afstand besturen van motten. Hiermee kun je bijvoorbeeld honden afleiden, een jukebox aanzetten of aan een van je mede-hotelgevangenen laten zien waar de sleutel naar de volgende kamer is. In essentie best interessant, maar het wist me gewoon niet meer te boeien. In gedachten was ik al bij de volgende minuut dat ik naar een laadscherm kon staren.

Conclusie Met alle respect voor de ontwikkelaars, maar Remothered: Broken Porcelain had nooit in deze staat mogen verschijnen op de Nintendo Switch. De graphics zijn verschrikkelijk, ik stuitte op een hoop bugs en aan de laadtijden wil ik geen woord meer vuil maken. Koppel dit aan vrij matige gameplay, en zijn lot is al snel bezegeld. Ik keek ernaar uit om eindelijk eens een horrorspel te spelen, maar dit is absoluut geen goede promotie voor het genre.

N1 Score: 4

+ ["Een mysterieuze setting"]

- ["Laadtijden langer dan een minuut","Grafisch had het zo op de Wii gekund","Niet eng, maar frustrerend","Gebrekkige uitleg over je weg vooruit","Vol glitches"]

Gekoppelde games

Remothered: Broken Porcelain (Nintendo Switch eShop)