[Review] Geschreven door Neslihan op 2021-04-12 12:00:00

Balan Wonderworld - wonderbaarlijk slecht

Balan Wonderworld maakt grootste beloften aan de speler. De legendarische co-creators van Sonic, Yuji Naka en Naoto Ohshima, zijn namelijk herenigd om een betoverende actie-platformer neer te zetten. Maar ondanks de befaamde samenwerking en de beloften, bleek uit een vroege demo-versie van Balan Wonderworld dat er iets goed mis is met het spel. En na het volledige spel gespeeld te hebben, kan ik bevestigen dat Balan Wonderworld inderdaad wonderbaarlijk slecht is. Het is bijna verbluffend hoe slecht het spel is, vooral als je alleen de juiste trailers of cutscenes bekijkt. Zelfs in het begin van het spel misleidde de openingscutscene mij heel even: hoewel er qua verhaal totaal niks duidelijk werd van de montage (jouw personage komt Balan tegen en hij houdt een flitsende theatershow voor je?), is de kwaliteit oprecht super goed. Die eerste paar minuten leek het bijna alsof ik een 3D animatiefilm aan het kijken was van een studio als Pixar. Op die manier heeft Balan mij met zijn show durven hopen: ach, hoe slecht kan dit spel nou zijn na dit? Ironisch genoeg heeft Balan Wonderworld binnen vijf minuten op die manier alle hoop op een fantastisch spel in stukjes gebroken. De slechtste tweede indruk Meteen na de glanzende opening word je in het meest dorre, net geen Windows XP landschap gegooid. En Balan Wonderworld onthult zo in een kwestie van slechts enkele seconden dat de vette theatershow van Balan echt slechts schijn was. Er is niks uitgelegd over de hub-wereld waar je doorheen rent, je personage bestuurt simpelweg niet fijn, de camerabesturing voelt op de een of andere manier te gevoelig en te sloom aan, de framerate dropt al vanaf het begin en zo kan het lijstje nog wel even doorgaan. Ik wou dat ik in de luxepositie was om verder te kunnen klagen over zaken als de drie liedjes die tot in de oneindigheid gerecycled worden, maar helaas heeft het spel ergere problemen. Een slechte tweede indruk dus. De hub-wereld waar je in wordt gegooid, is te vergelijken met de Chao Garden van de Sonic Adventure-spellen. Allerlei kleurrijke, ronde kuikens genaamd Tims huppelen hier rond. Wat het doel is van deze Tims is mij eerlijk gezegd nog steeds niet duidelijk. Je kunt kristallen die je in levels vindt aan de kuikentjes voeren en als ze genoeg eten, wordt de zogenaamde Tim-toren geüpgraded. Wat niks anders lijkt toe te voegen dan een grotere toren hebben in de hub world. Dat is ongeveer het enige wat je kunt doen in de hub world, naast het betreden van de levels. Verwarring en verveling Mijn verwarring groeide alleen maar toen ik door de levels speelde. Ook hier wordt niks uitgelegd wat je écht wilt weten: je wordt gewoon een wereld in gegooid en moet ermee zien te leven. Dus dan krijg je een scenario dat je door de meest willekeurige 3D-wereld aan het rondlopen bent, met grote maïskolven, dansende bloemen die verdwijnen als te dichtbij komt en zo nu en dan een gigantische NPC die je op de achtergrond aanstaart met een iets te brede glimlach. En weet je, misschien dat de koortsdroom-atmosfeer van het spel ergens nog wel lachen had kunnen zijn. Maar qua gameplay is Balan Wonderworld ook gewoon heel slecht. Ieder level is pijnlijk lineair. Het spel doet heel erg zijn best om super fantasierijk over te komen, maar in zijn essentie zijn de levels gewoon super simpel. Zie je een deur die gesloten is? Grote kans dat er een switch om de hoek is, als je die nog niet eerder dan de deur hebt gezien dan. Of wil je een power-up pakken? Dat mag, maar alleen als je een sleutel hebt die enkele stappen van de power-up verwijderd is. Soms zijn er vijanden die uit het niks verschijnen en de framerate nog verder om zeep helpen, maar die kun je vaak ook gewoon negeren. Er is echt iets fundamenteel mis met het level design van Balan Wonderworld. One-trick pony kostuums Een belangrijk onderdeel van Balan Wonderworld zijn die zogenaamde power-ups die verspreid zijn over levels. Die komen in de vorm van kostuums. Zo kun je jezelf verkleden als een van die dansende bloempotjes en zo je nek heel lang uitstrekken (wat dat te maken heeft met de bloempot, geen idee). Sommige van deze kostuums kunnen oprecht wel leuk zijn, zoals hoe je in één van de werelden met een vlinderkostuum ineens heel lang kunt fladderen als je een magische switch activeert. Maar vaak zijn de kostuums oninteressante gameplay-elementen die maar één kunstje vertonen. Zo moet je soms een grote sprong kunnen maken in een level om naar de overkant te komen. Grote kans dat je voor de klif al precies het kostuum gaat vinden dat je nodigt hebt, zoals een kangoeroepak dat net als Yoshi verder springt. En dat is dan zo’n beetje het enige wat de kostuums doen. In elk level zijn er meerdere kostuums te vinden, die vaak gebruikt worden om één specifiek obstakel te overwinnen. Het helpt ook niet dat sommige kostuums gewoon irrelevant worden als je een andere vindt die hetzelfde maar dan beter doet. Of erger nog, eentje waardoor je indirect vast komt te zitten. Balan Wonderworld gebruikt namelijk de A, B, X en Y-knoppen alle vier als ‘’actieknoppen’’. Dat betekent dat je met één druk op die knop zonder kostuum kunt springen en met kostuum een kostuum-actie kunt uitvoeren. Maar als je alleen nog maar kostuums hebt waarmee je kunt aanvallen, kun je dus letterlijk niet meer springen. Als je dan echt moet springen, moet je afgaan of het level opnieuw beginnen om verder te kunnen gaan. En wat ik misschien zelfs nog kwalijker vindt, is hoe later blijkt dat je je kostuums op de savepunten in levels kunt veranderen om problemen als dit te voorkomen. Alleen wordt dat weer nergens uitgelegd. Balan’s beeldjes Toch doet Balan Wonderworld hartstikke zijn best een goed spel te zijn. Zo zijn er in elk level acht Balan beeldjes verstopt. Je moet er steeds een bepaald aantal verzamelen om nieuwe werelden vrij te spelen. Sommige van de Balan beeldjes kun je slechts krijgen met een kostuum dat je in een later level krijgt. Zo probeert Balan Wonderworld de speler aan te moedigen om levels goed te verkennen en ook steeds terug te komen. Op zich geen slecht idee, maar er is één probleem: de beeldjes zijn niet goed verstopt. En daarmee bedoel ik dat ze vooral te onlogisch zijn verstopt. In een goed spel zou een level de speler subtiel leiden naar de geheimen. In Balan Wonderworld kom je de geheimen per ongeluk tegen. De beeldjes zijn vaak op een onlogische plek waar je als speler niet zo snel naartoe zou gaan. Een doodlopend pad verstopt tussen twee slecht aan elkaar sluitende muren kan in Balan Wonderworld zo toch de moeite waard zijn even te checken, want daar kan zomaar een beeldje verstopt zitten. Maar vaak genoeg ook weer niet. Combineer dat met het feit dat je sommige beeldjes die je dan wél vindt, gewoon nog niet kunt pakken omdat je een bepaald kostuum nog niet hebt en ik kan je verklappen dat ik op een gegeven moment YouTube guides opzocht om verdere werelden vrij te mogen spelen. Werelden aan wonderen Balan Wonderworld heeft wel een flink aantal werelden: het spel telt er wel twaalf. Het scheelt wel dat elke wereld twee levels en een baasgevecht telt. Nadat je het spel hebt uitgespeeld, krijgt elke wereld er nog een bonuslevel bij. Ik moet toegeven, de thema’s van de werelden in dit spel zijn wel allemaal uniek. Zo is er een wereld vol toverachtige insecten, een schaakimperium en een duistere stad vol lava. Elke wereld krijg aan het einde, net voor een baasgevecht, ook een korte cutscene die de context achter de werelden net niet duidelijk maakt. Maar het komt erop neer dat ieder wereld een personage heeft dat heel verdrietig is geworden om iets en daarom in een baas verandert. De designs van die bazen zijn vaak ook best humoristisch. De gevechten zelf zijn wel super simpel: raak de baas drie keer en je hebt hem verslagen. Veel uitdaging kun je niet vinden in de bazen, net zoals de rest van het spel eigenlijk. Het spel beloont je na elk gevecht wel met een rare montage waarbij jij met de niet-meer-verdrietige persoon en andere willekeurige wezens dansen. Wat een koortsdroom. Sonic, Mario en Balan Ik kan na dit alles wel met zekerheid zeggen dat Balan Wonderworld echt geen goed spel is, zeker niet met een prijskaartje van 60,-. Maar wat ik vooral interessant vind, is het 'waarom'. Ik heb zelf vroeger veel Sonic Adventure 2 gespeeld en ik moet eerlijk bekennen dat Balan Wonderworld veel van dat spel wegheeft: de Tim-wereld, het leveldesign op zijn tijd en zelfs de manier waarop de speler rent heeft iets weg van Sonic. Was Sonic Adventure 2 dan ook zo’n slecht spel of is de stijl van het spel niet meer van deze tijd? Aan de andere kant kun je kijken naar Super Mario Odyssey, één van de beste 3D-platformers van de afgelopen jaren (of überhaupt ooit). Want ook hier heeft Balan Wonderworld veel weg van, vooral met hoe je bepaalde vaardigheden kunt krijgen geïnspireerd op wezentjes in de wereld en hoe er beeldjes verspreid zijn over de wereld die je nodigt hebt om verder te kunnen. Maar waar Balan Wonderworld er in dit geval onderuit gaat, is hoe weinig de kostuums toevoegen qua diepgang. Conclusie Balan wonderworld is een crashcourse van slecht game design. Het is verwarrend, herhalend en je haalt er geen plezier uit. Het spel deed heel erg haar best om de fantasie te prikkelen met levendige omgevingen en talloze kostuums, maar die vallen allemaal het niet dankzij puur slecht game design en de constante framerate drops. Hoewel er zeker wat elementen aanwezig zijn om het spel wonderbaarlijk te maken, is Balan Wonderworld uiteindelijk vooral een inspiratiebron om te begrijpen wat een spel vooral niet moet doen.

N1 Score: 4

+ ["Prachtige cutscenes","Unieke werelden","Designs van kostuums en characters best cool"]

- ["Verwarrend geheeld","Lineaire gameplay","Kostuums nemen meer weg dan dat ze iets toevoegen","Constante framerate drops"]

Gekoppelde games

Balan Wonderworld (Nintendo Switch eShop)