[Special] Geschreven door Redactie op 2021-06-23 12:00:00

Roundtable - N1 blikt terug op 25 jaar Nintendo 64

Vandaag bestaat de Nintendo 64 bestaat 25 jaar. Het apparaat kwam op 23 juni 1996 uit in Japan (en een klein jaar later ook in Europa). Het luidde voor Nintendo officieel het 3D-tijdperk in en verblijdde ons met klassiekers als Super Mario 64 en The Legend of Zelda: Ocarina of Time. Ook binnen de redactie zijn we nog altijd groot fan. Maar, hoe oud waren ze toen eigenlijk en welke game zouden ze nu nóg aanraden? We blikken terug op 25 jaar Nintendo 64. 1. Hoe oud was je toen de Nintendo 64 uitkwam? Mitch 4 jaar oud! Ik heb zes jaar later wel actief er op gespeeld Martijn Op 1 maart 1997 was ik 14 jaar oud. In die tijd las ik nog volop het Club Nintendo Extra-magazine (later CNE), waarin al jaren enthousiast werd gespeculeerd over Nintendo's nieuwste console. Omstreeks 1995 ging dat over de Ultra 64, later Nintendo 64. Het nieuwe systeem werd aangeprezen als een wonder der techniek, al zag ik zelf vooral blokkerige polygoon-poppetjes, wat altijd zo bleef. De Nederlandse release liet lang op zich wachten en de Super Nintendo liep al jaren op zijn laatste benen. Het werd tijd voor iets nieuws en thuis zijn wij toen voor een Playstation gegaan. Daardoor heb ik de N64 overgeslagen en eigenlijk nog steeds nooit op een échte Nintendo 64 gespeeld. Bij de Gamecube op dag één weer overgestapt naar Nintendo!

"Ik was toen vier jaren oud, te jong om de launch bewust mee te maken, maar ik kan mij zeker nog herinneren dat ik bij mijn oudere neefje op visite was en toen voor het eerst 'Super Mario Kasteel' mocht spelen."

Kitty Ik was toen negen. Bij een vriendinnetje speelde ik op de SNES en ik wilde heel graag een eigen console. Die wens werd pas vervuld in 2001, toen de N64 al bijna op zijn eind liep. Voordeel was wel dat alle games ontzettend goedkoop waren. Ik kreeg het pakket met Super Mario 64 én los nog Ocarina of Time. Ik had geen idee wat het voor game was, maar het doosje zag er zo mooi uit en hij kostte maar zeven gulden. Beste aanbieding ooit. Dyon Ik was toen vier jaren oud, te jong om de launch bewust mee te maken, maar ik kan mij zeker nog herinneren dat ik bij mijn oudere neefje op visite was en toen voor het eerst "Super Mario Kasteel" mocht spelen. Wat tof was dat om in drie dimensies met Mario rond te lopen. Daarvoor was ik alleen de (S)NES en Game Boy-games van Mario gewend. Pas veel later heb ik zelf een tweedehands Nintendo 64 aangeschaft toen de Nintendo GameCube bijna uitkwam. Pas jaren later heb ik de games die erop kwamen écht kunnen spelen. Jeroen Ik was toen 15 jaar oud. Zelf had ik hem niet meteen bij de launch, maar een van vrienden toen kreeg er wel één. Super Mario 64, Pilotwings en Star Wars: Shadows of the Empire zaten erbij, en dan zijn voor mij nog steeds een paar van mijn favoriete games voor het systeem. Elke dag langsgaan om te spelen: z'n ouders zijn vast gek van me geworden. Ik had in die tijd zelf een Saturn en een PlayStation 1, het duurde even voordat ik zelf een Nintendo 64 had. Ik kreeg, schat ik, een jaar later zelf een Nintendo 64. Deze kwam samen met Super Mario 64 in een pakket, en alhoewel ik niet heel specifiek meer Nintendo 64-spullen verzamel is die boxvariant nog een van de dingen die ik graag terug zou willen kopen. Dreon Vijf jaar, al denk ik dat ik vanaf mijn achtste levensjaar pas echt van het apparaat ben gaan genieten. Marco Ik was toen 11 jaar. Rond die leeftijd begon gamen voor mij wat serieuzer te worden. Het probleem was echter dat mijn ouders de N64 te duur vonden want we hadden immers al een NES. Lang verhaal kort, mijn broertje en ik hebben destijds de NES inclusief alle games verkocht voor een schamele 75 gulden aan een of andere dude die onze TV kwam repareren. Met dat geld en onze zuur verdiende spaarcentjes, plus een kleine bijdrage van onze ouders, hebben we toen die N64 kunnen kopen. Het verkopen van de NES bleek echter een beslissing waar ik nu nog spijt van heb.

"Ik was toen negen. Bij een vriendinnetje speelde ik op de SNES en ik wilde heel graag een eigen console. Die wens werd pas vervuld in 2001, toen de N64 al bijna op zijn eind liep." Bron afbeelding: Nintendo Life

2. Welke game op de N64 moet iedereen eens ervaren hebben (en waarom)? Mitch Banjo-Kazooie. Het is pure vreugde en kinderlijke verwondering in videogame-vorm. Lang voordat games als Animal Crossing mainstream waren, kon je al heerlijk ontspannen in de gezellige fantasiewerelden van Banjo en co. De werelden zijn groot genoeg om van alles in te ontdekken, maar nergens zo groot dat het leeg of doelloos aanvoelt. Grafisch is het één van de weinige N64-titels die nog enigszins door de beugel kan en qua gameplay heeft niemand (inclusief Rareware zelf!) deze collect-a-thon weten te overtreffen. Een klassieker. Martijn Persoonlijk heb ik slechts een zeer beperkt aantal N64-games gespeeld, via heruitgaven op latere systemen. Het spel dat daarvan het meeste is bijgebleven is The Legend of Zelda: Ocarina of Time, dat ik voor het eerst speelde via de bonusdisc van The Legend of Zelda: The Wind Waker. Het voelde toen (in 2003) al wat verouderd aan en mogelijk is dat ook de reden waarom Ocarina of Time in mijn ogen nooit de hoge status heeft gehaald, die veel mensen aan het spel toeschrijven. Toch, de titel van "Beste videogame aller tijden" krijg je niet van veel mensen, als het spel niet enorm vooruitstrevend en indrukwekkend was voor zijn tijd. Zelf heb ik het spel met veel plezier alsnog uitgespeeld en zie ik zeker waar de hoge waardering vandaan komt. Uiteindelijk toch een meesterwerk dat je gespeeld moet hebben, al had je het beter gespeeld toen het nieuw was. Een ervaring die ik zelf helaas mis, maar graag had meegemaakt.

"Banjo-Kazooie. Het is pure vreugde en kinderlijke verwondering in videogame-vorm. Lang voordat games als Animal Crossing mainstream waren, kon je al heerlijk ontspannen in de gezellige fantasiewerelden van Banjo en co."

Kitty Er zijn ontzettend veel games op de N64 die ik helemaal geweldig vind. Maar als ik de speciaalste moet kiezen, dan ga ik toch voor Conker's Bad Fur Day. Een geniaal spel met allerlei verwijzingen naar films van toen (Saving Private Ryan, The Matrix) en leuke humor. Helaas kwam er daarna geen Conker-game meer uit op een Nintendo-console, wat hem extra speciaal maakt. Dyon Als The Legend of Zelda-fan moet ik natuurlijk Ocarina of Time vermelden in dit rijtje. De game was - zeker voor haar tijd - een parel. Nintendo dat in de kinderschoenen stond wat betreft driedimensionale games en dan zo'n parel eruit weet te stampen. Je merkte aan alles dat de developers door de enorme nieuwe mogelijkheden hun creativiteit konden loslaten op deze titel. Omdat ik een tweedehands Nintendo 64 op de kop tikte begon deze game voor mij als 10-jarige in de Temple of Time met Adult Link, terwijl alle dungeons al afgerond waren. De ReDeads komen zo nu en dan nog steeds terug als nachtmerrie... brrr! Jeroen Mijn favoriete delen van twee grote Nintendo-franchises kwamen uit op dit systeem. Legend of Zelda Ocarina of Time, en Mario Kart 64. Die raad ik iedereen altijd aan. Ook staat het systeem bekend om z'n collectathon spellen: avonturengames waarin je echt 100% de levels moest verkennen om alle verzamelbare objecten te vinden. Dan denkt iedereen aan Banjo Kazooie, en dat is ook zeker een goede titel, maar mensen moeten ook niet Donkey Kong 64 vergeten! Verder ben ik ook enorme fan van de F-Zero-franchise, dus F-Zero X hoort ook zeker in een rijtje met aanraders. Iets obscuurder is Mystical Ninja 2 Starring Goemon. Het eerste deel was een 3D avonturengame, maar het tweede deel is een hele toffe semi-3D platformgame. Tegenwoordig redelijk aan de prijs, zeker compleet, maar als je van platformgames houd zou ik je minstens aanraden om hier eens wat beelden van te bekijken. Resident Evil 2 is ook zeker een aanrader, al was het alleen om je te verwonderen over het feit dat ze de inhoud van twee PlayStation-1 schijfjes op één cartridge hebben gekregen. Dreon Dit is een hele lastige vraag, want ik heb jarenlang The Legend of Zelda: Ocarina of Time genoemd. Toch ben ik uiteindelijk het vervolg veel meer gaan waarderen, The Legend of Zelda: Majora's Mask doet namelijk dingen die geen één andere Zelda-game gedaan heeft. Het spel gooit je in een herhalende cyclus van drie dagen, waarin jij steeds weer wat dingen aanpast, om vervolgens te zien dat de cyclus weer opnieuw begint. The Legend of Zelda: Majora's Mask bevatte ook zo veel verschillende sidequests, en dat allemaal gecombineerd met een erg duister verhaal. Marco Ik zou The Legend of Zelda: Ocarina of Time of Majora's Mask kunnen noemen aangezien die games tot mijn persoonlijke favorieten behoren, maar ik kies hier toch voor Perfect Dark (en zijn voorganger Golden Eye). Deze game steekt met kop en schouders boven de andere games uit als ik kijk naar de uren die ik in die game heb doorgebracht. Hele zomervakanties lang met een aantal vrienden op de bank genieten van de splitscreen multiplayer, wat een geweldige tijd was dat!

"Mijn favoriete delen van twee grote Nintendo-franchises kwamen uit op dit systeem. Legend of Zelda Ocarina of Time en Mario Kart 64. Die raad ik iedereen altijd aan."

3. Als je één ding aan de N64 zou kunnen veranderen, wat zou dat dan zijn? Mitch Ik ga dan toch heel cliché voor de controller en dan met name het ontbreken van een tweede stick. Met de N64 ging gamen van 2D naar 3D en de C-knoppen waren een aardig poging tot camera controls, maar je mist toch echt een tweede stick als je nu terug gaat. Dat geldt helemaal voor FPS-games als GoldenEye en Perfect Dark. Met name die laatste is nog steeds een steengoede game, maar praktisch onspeelbaar zonder tweede stick anno 2021. Martijn Kan hier meerdere dingen zeggen, zoals de controller (nooit op gespeeld) of de grafische capaciteiten (was CD niet tóch beter geweest?), maar voor de N64? De releasedatum, zéker in Europa! Die had meer dan anderhalf jaar eerder gemoeten, voor een meer geleidelijke overgang vanaf de Super Nintendo. Een grote miscalculatie, waarbij Nintendo verwachtte dat het publiek wel ging wachten, na het enorme succes van de NES en Super Nintendo. Ik ga niet zeggen dat zaken als de controller, de graphics of het afspeelmedium geen sterke verbeteringen konden gebruiken (de N64 had wel meer lastige kanten), maar door die flink verlate releasedatum kocht ik een Playstation. Dat kon zelfs al het eerdere enthousiasme uit CNE niet meer voorkomen. Kitty Het was wel mooi geweest als je savegames niet op de gamecartridge zelf stonden. Ik leende Majora's Mask uit, en kreeg hem terug met mijn eigen savegame gewist. Al was dat geklungel met die opslagkaartjes op de GameCube ook niet echt fijn. Leve de technologische vooruitgang! Dyon Dat zou dan toch die Expansion Pack zijn waarmee je alleen met dat ding spellen zoals Majora's Mask kon spelen. Nintendo heeft klaarblijkelijk ingecalculeerd dat er games zouden komen waarmee deze nodig was, terwijl ik mij dan afvroeg; waarom dat niet meteen in het begin in het apparaat gedaan. De technologische vooruitgang in die tijd ging redelijk vlotjes natuurlijk, maar omdat ik jong was (en klaarblijkelijk een niet zo goed werkende Expansion Pack); heb ik Majora's Mask en Donkey Kong 64 pas veel later kunnen spelen

Dat is voor mij niet de controller, maar de onbeschrijflijke manier waarop de realistische spellen verouderd zijn. Er zijn maar een paar spellen die de tand des tijds goed weten te doorstaan, denk hierbij aan Banjo Kazooie, Banjo Tooie en Donkey Kong 64.

Jeroen Cartridges. Persoonlijk vind ik ze erg fijn omdat ze snel zijn en praktisch altijd werken, en niet kunnen krassen zoals cd's, maar het is een van de redenen waarom de N64 het uiteindelijk niet heeft gered. Ze waren prijzig, en omdat er een limiet zat op de opslagcapaciteit was het voor veel ontwikkelaars een reden om niet verder te gaan met Nintendo op dat moment. Dreon Dat is voor mij niet de controller, maar de onbeschrijflijke manier waarop de realistische spellen verouderd zijn. Er zijn maar een paar spellen die de tand des tijds goed weten te doorstaan, denk hierbij aan Banjo Kazooie, Banjo Tooie en Donkey Kong 64. Alle spellen die geprobeerd hebben om er zo realistisch mogelijk uit te zien, lijken nu een regelrechte grap. Toch heeft het stiekem ook wel wat, zolang je er maar om kunt lachen. Marco Ik denk toch dat ik dan de cartridges had omgeruild voor cd's. Hoewel ik cartridges in gebruik veel fijner vind en opslag tegenwoordig haast geen limiterende factor meer is, was de extra opslag van cd's toentertijd een groot gemis. Denk aan alle uitgebreide soundtracks, coole Full Motion Video's of gedetailleerde textures die we helaas hebben moeten missen.

"Kan hier meerdere dingen zeggen, zoals de controller of de grafische capaciteiten (was CD niet tóch beter geweest?), maar voor de N64? De releasedatum, zéker in Europa! Die had meer dan anderhalf jaar eerder gemoeten!"

Zo! Dat was me het artikeltje wel. Nu zijn we vooral benieuwd naar jouw favoriete (of minder favoriete) herinneringen. Laat het ons weten in de reacties!